Η ευρωζούγκλα μετά

ΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π.          

Αν και βρισκόμαστε μόλις στην αρχή της μεγαλύτερης καταστροφής από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας άλλος πόλεμος, αυτός για το μετά, έχει ήδη ξεκινήσει. Δεν ξέρουμε ακόμη τίποτα: Πόσους θανάτους θα αφήσει πίσω της η πανδημία; Πόση θα είναι η οικονομική καταστροφή που αυτή η λαίλαπα θα επιφέρει; Εχουμε πλήρη άγνοια. Ξέρουμε ότι αυτό που έρχεται δεν θα το έχουμε ξαναζήσει. Ομως δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα είναι. Ακόμα κι αν ο ιός έμπαινε από αύριο κιόλας σε τροχιά ύφεσης (που δεν θα μπει), το τοπίο που θα αφήσει πίσω του θα μοιάζει με εμπόλεμη ζώνη μετά από κατάπαυση πυρός. Την επόμενη μέρα θα έχουν αλλάξει τα πάντα. Πρέπει λοιπόν να είμαστε ρεαλιστές. Να γνωρίζουμε ότι πάντοτε μία ήττα είναι μαζί και μία νίκη. Στους πολέμους με όπλα αυτό συνήθως είναι ξεκάθαρο. Εδώ, λίγο πιο δύσκολα. Ομως, σίγουρα, όποτε τελειώσει αυτή η υπόθεση θα υπάρχουν και νικητές στον πόλεμο με την πανδημία. Ποιοι;

 

Νικητές αυτού του πολέμου θα είναι όσοι θα έχουν βρεθεί σε συγκριτικά ισχυρότερη θέση από τους άλλους. Εκείνοι που οι κοινωνίες τους θα έχουν πληγεί λιγότερο μα, κυρίως, που οι οικονομίες τους θα είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν μια δεσπόζουσα θέση στην επόμενη μέρα. Στην Ευρώπη, αυτό σημαίνει το εξής: ότι το αδιανόητο πακέτο των πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που ετοιμάζει η Γερμανία για τις επιχειρήσεις της θα τους επιτρέψει όχι απλώς να επιβεβαιώσουν τη θέση τους, αλλά και να την επεκτείνουν και να την ισχυροποιήσουν μακράν περισσότερο.

Ποιος τα λέει αυτά; Μα ο ίδιος ο αρμόδιος γερμανός υπουργός: «Στη βιομηχανική στρατηγική που είχα παρουσιάσει το 2019 είχα ήδη αναφερθεί στο ενδεχόμενο μιας προσωρινής συμμετοχής του κράτους, ως έσχατη καταφυγή, στο μετοχικό κεφάλαιο επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε τομείς με μεγάλη στρατηγική σημασία προκειμένου να αποφευχθεί η εξαγορά τους. Μια κρίση σαν κι αυτή του κορωνοϊού που διερχόμαστε μας θέτει αντιμέτωπους με ανάλογα ερωτήματα τεχνολογικής και οικονομικής κυριαρχίας». Αυτά είπε ο γερμανός υπουργός Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ μιλώντας προ ημερών στο περιοδικό «Der Spiegel». Οσο για τον συνάδελφό του στην κυβέρνηση αλλά προερχόμενο από τους Σοσιαλδημοκράτες, τον υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σολτς, ο τρόπος να μιλήσει είναι ακόμα πιο παραστατικός: «Σήμερα βγάζουμε το μπαζούκα. Για το ελαφρύ πυροβολικό θα δούμε αργότερα. Ολο το οπλοστάσιό μας είναι σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα» είπε ο Σολτς την Παρασκευή στο Βερολίνο. Οχι απλώς μιλάει για πόλεμο, αλλά ξέρει και τα όπλα και τον στόχο. Και, προσοχή, όχι για την πανδημία. Αλλά για τα όσα θα έρθουν μετά από αυτήν. Ηδη σχεδιάζεται το μετά.

Η γερμανική κυβέρνηση υποσχέθηκε 550 δισ. ευρώ ευνοϊκών δανείων στις επιχειρήσεις της χώρας, μέσω της τράπεζας KfW, μαζί με φορολογικές και άλλες ελαφρύνσεις, όπως προανήγγειλε ο Σολτς. Και χωρίς κρατικοποιήσεις, όπως φρόντισε να ξεκαθαρίσει ο Αλτμάιερ. Οι κανόνες πάνε φυσικά περίπατο. Και ορθώς. Αλλά όχι έτσι. Οχι με τρόπο που να στοχεύει οργανωμένα στην κυριαρχία μετά το κακό. Και η «κοινή» Ευρώπη; Ποια; Αλλη υπόθεση. Εκεί, είναι εντελώς άλλα τα μεγέθη, τα μέτρα και τα σταθμά. Τώρα, μιλάει η Γερμανία. Με την «κοινή» Ευρώπη θα... «ενωθεί» ξανά όταν θα έχει κυριαρχήσει κατά κράτος, σε κάθε κράτος. Η Ιταλία ή η Ισπανία, ή όποια άλλη χώρα θα τη νοιάξει; Σιγά μη ρίξουν λεφτά να βοηθήσουν άλλους να επιβιώσουν στη λαίλαπα. Στη δική τους επικράτηση σε μια ευρωζούγκλα τα (ξανα)ρίχνουν. Αυτή οικοδομείται σήμερα, εν μέσω θανάτου, στην Ευρώπη του ηγεμονικού «κοινού» νομίσματος που θα πνίξει τους ηττημένους της «κοινής» πορείας...
Πηγή