Υπάρχει κάτι βαθύτερο από αυτό το παιχνίδι. Ας το ονομάσουμε O «Παρατηρητής του Παιχνιδιού». Ο παρατηρητής γνωρίζει και βλέπει όλη την ουσία του παιχνιδιού.
Ο παρατηρητής δεν έχει ούτε φόβο ούτε ενοχές. Ο παρατηρητής δεν έχει προτιμήσεις. Ο παρατηρητής απλά παρακολουθεί το παιχνίδι. Και υπάρχει ο περιορισμένος εαυτός σου που παίζει το παιχνίδι και υπάρχει και ο απεριόριστος εαυτός σου που παρακολουθεί το παιχνίδι.
Ο παίχτης δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος. Ο παίχτης πάντα θέλει περισσότερα. O παρατηρητής δεν χρειάζεται περισσότερα.
O παίχτης πιστεύει στους στόχους. O παρατηρητής είναι απεριόριστος. Το πραγματικά πνευματικό ον μόνο παρακολουθεί. O παίχτης πάντα θέλει περισσότερα. Ο παρατηρητής ποτέ δεν χρειάζεται τίποτα. Ο παίχτης πιστεύει στους στόχους.
Ο παρατηρητής είναι απεριόριστος. Δεν χρειάζεται να απαλλαγείς από τον παίχτη. Χωρίς τον παίχτη δεν υπάρχει παιχνίδι και δεν θα υπήρχε ο παρατηρητής. Αυτός που δεν έχει «ενθυμηθεί » μόνο παίζει. Ο αφυπνισμένος παίζει άφοβα και παρακολουθεί.
Οταν θυμηθείς ότι είσαι ο παρατηρητής. Το παιχνίδι φωτίζεται. Δεν χρειάζεται να κερδίσεις και δεν φοβάσαι να χάσεις. Μπορείς να κάνεις, να είσαι, να έχεις ό,τι ονειρευτείς.
Ναnice Ellis – sevastivola.blogspot.gr