ΕΡΕΥΝΑ
Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου
Το παραδοσιακό στερεότυπο που θέλει τους φορολογικούς παραδείσους να είναι στην πλειονότητά τους μικρά εξωτικά νησιά έρχονται να ανατρέψουν τα στοιχεία του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network), που δείχνουν ότι εκατοντάδες δισεκατομμύρια που προέρχονται από φοροδιαφυγή και παράνομες δραστηριότητες βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο σε μεγάλες οικονομίες που κατά τα άλλα… προσποιούνται ότι αντιμάχονται τις πρακτικές αυτές.
Ξεχωριστή περίπτωση είναι η Γερμανία, που σύμφωνα με τον «Δείκτη Χρηματοοικονομικής Μυστικότητας» κατατάσσεται στην 8η θέση σε σύνολο 82 χωρών και χαρακτηρίζεται «Ελντοράντο» για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Στον αντίποδα, η Κύπρος, στην οποία η βίαιη συρρίκνωση του τραπεζικού της συστήματος στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσής της στηρίχθηκε εν πολλοίς στην επιχειρηματολογία του Βερολίνου ότι αποτελεί «πλυντήριο» των κεφαλαίων των Ρώσων ολιγαρχών, κατατάσσεται μόλις στην 41η θέση, εμφανίζεται δηλαδή πολύ πιο διαφανής από τη Γερμανία.
Οπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση, στη Γερμανία «ξεπλένονται» ετησίως μεταξύ 29-57 δισ. ευρώ, με μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών να προέρχεται από το οργανωμένο έγκλημα (υπάρχουν ενδείξεις ότι η ιταλική Μαφία έχει συναλλαγές με τις γερμανικές τράπεζες) και από διεφθαρμένα καθεστώτα από χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Για παράδειγμα, στη Γερμανία υπάρχουν «παγωμένοι» λογαριασμοί δισεκατομμυρίων από χώρες της «αραβικής άνοιξης» (Λιβύη, Τυνησία, Αίγυπτος). «Οι γερμανικές τράπεζες φαίνεται να στηρίζουν τη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος στο εξωτερικό και ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα είναι η διαχείριση μεγάλων (και μάλλον υπόπτου προελεύσεως) κεφαλαίων από το Τουρκμενιστάν. Εστίες προβληματισμού αποτελούν επίσης τα ελλιπή στοιχεία για τα καταπιστεύματα και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα που εδρεύουν στη Γερμανία, ο πολύ μικρός αριθμός ύποπτων συναλλαγών για μια οικονομία με τόσο μεγάλο μέγεθος, η έλλειψη δημόσιων στατιστικών στοιχείων για τις υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος και η τάση της εποπτικής αρχής των γερμανικών τραπεζών BaFin να εκχωρεί σε ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες την αρμοδιότητα εφαρμογής των κανόνων για το ξέπλυμα χρήματος, κάτι που εγείρει θέματα σύγκρουσης συμφερόντων».
Στις πρώτες θέσεις του δείκτη «φιγουράρουν» όπως είναι αναμενόμενο η Ελβετία και το Λουξεμβούργο, χώρες πασίγνωστες για το τραπεζικό τους απόρρητο, ακολουθούμενες από το Χονγκ Κονγκ και τα νησιά Καϊμάν, ίσως τον δημοφιλέστερο προορισμό για offshore εταιρείες. Εντύπωση προκαλεί ακόμα η υψηλή θέση των ΗΠΑ αλλά και της Ιαπωνίας, που κλείνει την πρώτη δεκάδα των χωρών με τα πιο «μυστικοπαθή» χρηματοοικονομικά συστήματα. Σημειώνεται, τέλος, ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Δικτύου, 21-32 τρισ. δολάρια ιδιωτικού πλούτου, αφορολόγητου ή συμβολικά φορολογημένου βρίσκεται σε σκιώδεις οικονομίες και σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων από παράνομες ή εγκληματικές δραστηριότητες, που εκτιμώνται σε 1-1,6 τρισ. δολάρια κάθε χρόνο.
Το παραδοσιακό στερεότυπο που θέλει τους φορολογικούς παραδείσους να είναι στην πλειονότητά τους μικρά εξωτικά νησιά έρχονται να ανατρέψουν τα στοιχεία του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης (Tax Justice Network), που δείχνουν ότι εκατοντάδες δισεκατομμύρια που προέρχονται από φοροδιαφυγή και παράνομες δραστηριότητες βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο σε μεγάλες οικονομίες που κατά τα άλλα… προσποιούνται ότι αντιμάχονται τις πρακτικές αυτές.
Ξεχωριστή περίπτωση είναι η Γερμανία, που σύμφωνα με τον «Δείκτη Χρηματοοικονομικής Μυστικότητας» κατατάσσεται στην 8η θέση σε σύνολο 82 χωρών και χαρακτηρίζεται «Ελντοράντο» για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Στον αντίποδα, η Κύπρος, στην οποία η βίαιη συρρίκνωση του τραπεζικού της συστήματος στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσής της στηρίχθηκε εν πολλοίς στην επιχειρηματολογία του Βερολίνου ότι αποτελεί «πλυντήριο» των κεφαλαίων των Ρώσων ολιγαρχών, κατατάσσεται μόλις στην 41η θέση, εμφανίζεται δηλαδή πολύ πιο διαφανής από τη Γερμανία.
Οπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση, στη Γερμανία «ξεπλένονται» ετησίως μεταξύ 29-57 δισ. ευρώ, με μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών να προέρχεται από το οργανωμένο έγκλημα (υπάρχουν ενδείξεις ότι η ιταλική Μαφία έχει συναλλαγές με τις γερμανικές τράπεζες) και από διεφθαρμένα καθεστώτα από χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Για παράδειγμα, στη Γερμανία υπάρχουν «παγωμένοι» λογαριασμοί δισεκατομμυρίων από χώρες της «αραβικής άνοιξης» (Λιβύη, Τυνησία, Αίγυπτος). «Οι γερμανικές τράπεζες φαίνεται να στηρίζουν τη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος στο εξωτερικό και ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα είναι η διαχείριση μεγάλων (και μάλλον υπόπτου προελεύσεως) κεφαλαίων από το Τουρκμενιστάν. Εστίες προβληματισμού αποτελούν επίσης τα ελλιπή στοιχεία για τα καταπιστεύματα και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα που εδρεύουν στη Γερμανία, ο πολύ μικρός αριθμός ύποπτων συναλλαγών για μια οικονομία με τόσο μεγάλο μέγεθος, η έλλειψη δημόσιων στατιστικών στοιχείων για τις υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος και η τάση της εποπτικής αρχής των γερμανικών τραπεζών BaFin να εκχωρεί σε ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες την αρμοδιότητα εφαρμογής των κανόνων για το ξέπλυμα χρήματος, κάτι που εγείρει θέματα σύγκρουσης συμφερόντων».
Στις πρώτες θέσεις του δείκτη «φιγουράρουν» όπως είναι αναμενόμενο η Ελβετία και το Λουξεμβούργο, χώρες πασίγνωστες για το τραπεζικό τους απόρρητο, ακολουθούμενες από το Χονγκ Κονγκ και τα νησιά Καϊμάν, ίσως τον δημοφιλέστερο προορισμό για offshore εταιρείες. Εντύπωση προκαλεί ακόμα η υψηλή θέση των ΗΠΑ αλλά και της Ιαπωνίας, που κλείνει την πρώτη δεκάδα των χωρών με τα πιο «μυστικοπαθή» χρηματοοικονομικά συστήματα. Σημειώνεται, τέλος, ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Δικτύου, 21-32 τρισ. δολάρια ιδιωτικού πλούτου, αφορολόγητου ή συμβολικά φορολογημένου βρίσκεται σε σκιώδεις οικονομίες και σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων από παράνομες ή εγκληματικές δραστηριότητες, που εκτιμώνται σε 1-1,6 τρισ. δολάρια κάθε χρόνο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου